شهرداری دورود و چالشهای مدیریت شهری( به بهانه هفته شورای اسلامی شهر و روستا)

شهرداریها به عنوان نهادهای متولی مدیریت شهری، نقشی حیاتی در بهبود کیفیت زندگی شهروندان ایفا میکنند. با این حال، در شهر دورود، شکاف قابل توجهی بین انتظارات شهروندان و عملکرد شهرداری مشاهده میشود. این مقاله به بررسی انتقادی برخی از مشکلات کلیدی حوزه مدیریت شهری دورود میپردازد و راهکارهایی برای بهبود ارائه میدهد

-زیرساختهای معیوب: آسفالتهای فرسوده و سرعت گیرهای غیراستاندارد؛

وضعیت آسفالت خیابانهای دورود به ویژه در محله های قدیمی تر، اسفبار است. چاله های متعدد نه تنها تردد را دشوار میکند، بلکه منجر به آسیبهای جدی به خودروها از جمله ترکیدگی لاستیک و خرابی سیستم تعلیق شده است. افزون بر این، سرعت گیرهای غیراصولی و بلند در معابر، به جای افزایش ایمنی، خود عامل تصادفات و خسارت به جلوبندی خودروها شده اند. این مسئله نشاندهنده بی توجهی به استانداردهای ایمنی و نیازمند بازنگری فوری است.

-روشنایی ناکافی و ناامنی در تاریکی :

در مناطق حاشیه ای و حتی برخی خیابانهای اصلی، روشنایی معابر یا بسیار کم است یا وجود ندارد. این کمبود نه تنها امنیت شبانه را تهدید میکند، بلکه احتمال وقوع جرائم و تصادفات را افزایش میدهد. شهروندان از ترس تاریکی، شبها از تردد خودداری میکنند که این امر بر زندگی اجتماعی و اقتصادی شهر تأثیر منفی گذاشته است.

-معضل سگهای ولگرد: تهدیدی برای سلامت عمومی:

سگهای ولگرد به یکی از چالشهای روزمره شهروندان تبدیل شده اند. حمله به عابران، پراکندگی زباله ها، و انتشار بیماریها از جمله پیامدهای این معضل است. به نظر میرسد شهرداری دورود در اجرای برنامه های مدیریت جمعیت سگها (مانند عقیم سازی یا ایجاد پناهگاه) ناتوان بوده است.

-زیباسازی شهری: غفلت از هویت و کاربری:

مبلمان شهری در دورود یا فرسوده است یا به شدت محدود. نبود نیمکت، سطل زباله ی مناسب، و فضای سبز طراحی شده، چهره شهر را خشن و بی تفاوت جلوه میدهد. همچنین، عدم استفاده از المانهای هنری و نمادهای محلی در میدانها، فرصت تقویت هویت فرهنگی را از بین برده است.

-حمل ونقل عمومی: سیستم ناکارآمد:

اتوبوسها و تاکسی های فرسوده، برنامه های نامنظم، و پوشش ناکافی خطوط حمل ونقل، تردد درون شهری را به چالشی روزمره تبدیل کرده است. این وضعیت به ویژه برای سالمندان، دانش آموزان، و کارگران دشوارتر است و باعث افزایش استفاده از خودروهای شخصی و آلودگی هوا شده است.

-کمبود خدمات عمومی: از نبود آبسردکن تا سرویس بهداشتی:

با عنایت به اینکه دورود, به پایتخت طبیعت ایران معروف هست و گردشگرهای از سراسر ایران دارد اما در پارکها و مراکز پرتردد، نبود آبسردکن و سرویس های بهداشتی عمومی مشهود است. این کمبود نه تنها برای گردشگران آزاردهنده است، بلکه سلامت شهروندان را در فصل گرما به خطر میاندازد.

-مجسمه ها و نمادها: فرصتی از دست رفته:

مجسمه ها و المان های شهری موجود در دورود، اغلب فاقد خلاقیت و ارتباط با هویت تاریخی یا فرهنگی منطقه هستند. این در حالی است که استفاده از نمادهای محلی و مشارکت هنرمندان بومی میتواند فضای شهری را زنده و الهامبخش کند.

اما نقد سازنده همیشه با راهکار باید باشد:

شهرداری دورود نیازمند تحولی اساسی در نگرش و عملکرد است. اولویت بندی پروژه های عمرانی، تخصیص بودجه بهینه، و مشارکت دادن شهروندان در تصمیم گیریها از گامهای کلیدی است.

-راهکارهای عملی

– بازسازی آسفالتها و جایگزینی سرعت گیرهای استاندارد.

– نصب چراغهای خورشیدی در مناطق کم نور.

– اجرای برنامه های مدیریت سگهای ولگرد با همکاری سازمان های مردم نهاد.

– طراحی مبلمان شهری پایدار و ایجاد فضای سبز.

– نوسازی ناوگان حمل ونقل و استفاده از سامانه های هوشمند.

– احداث آبسردکن و سرویس بهداشتی در نقاط پرتردد.

– برگزاری مسابقات طراحی المانهای شهری با محوریت فرهنگ محلی.

شهروندان دورود شایسته شهری امن، زیبا، و کارآمد هستند. امید است شهرداری با پذیرش انتقادها و اجرای راهکارها، گامی بلند به سوی پیشرفت بردارد.

✍️حسین اسماعیلی خبرنگار ذره بین دورود